یادداشت|چه کسی باید برای حمایت از سرمایه گذاران حوزه‌های گردشگری و صنایع دستی قدم بردارد؟

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی گیلداد، حسین میرزایی معاون اسبق توسعه و مدیریت اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان گیلان فعالان حوزه فرهنگی و‌ گردشگری در یادداشت خبری خود اظهار داشت: به راستی چه کسی باید برای حمایت از سرمایه گذاران حوزه های گردشگری و صنایع دستی قدم بردارد؟

حمایت دولت در راستای اشتغال به نظر مردم با تسهیلات ۱۲درصد امکان پذیر است؟
آیا برای سرمایه گذاران که میلیاردها تومان هزینه کردند، حمایت حساب می‌شود ؟
کسی پای درد و دل سرمایه گذاران نشسته است؟!

باشروع ویروس کرونا در جهان و تاثیرات آن بدون استثناء هیچ فعالیتی از اثرات مضر آن در امان نمانده است. در این میان گردشکری به سبب ماهیت خود با شیوع ویروس و بسته شدن مرزها اکثر سفرها کنسل شده و میلیاردها دلار زیان به هلدینگ‌های گردشگری وارد ساخت و فعالان این عرصه اهم از أقامتی و پذیرایی، شرکتهای هواپیمایی و حمل ونقل دچار آسیب شدند.

با اینکه رقم مشخصی درباره ضرر ناشی از کرونا در این بخش‌ها در دست نیست اما وزارت میراث فرهنگی خسارات وارد شده به سه بخش میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی را ۳۸۰۰ میلیارد تومان برآورد کرده است.

دولت ایران پیشتر گفته بود ۷۵ هزار میلیارد تومان برای جبران خسارت کل کسب و کارهای آسیب دیده درنظر گرفته است که گردشگری هم بخشی از آن است.

شیوع کرونا در ایران در آستانه تعطیلات نوروزی شدت گرفت، زمانی که بسیاری از صنایع وابسته به گردشگری با خیل عظیمی از درخواست برای لغو سفر و بازگرداندن پول مسافران مواجه شدند، برخی از شرکتهای مسافرتی هنوز موفق نشدند پول خود را از شرکتهای هواپیمایی پس بگیرند. از آنجایی که یکی از محورهای اصلی توسعه استان گیلان بر اساس گردشگری است و این استان از کانونهای اصلی شیوع اولیه این ویروس منحوس بوده کلیه فعالیتهای گردشگری این استان دچار ضرر و زیانهای بیشماری شده است، ما با گروهی از مشاغل مواجه هستیم که بیشتر از ۶ ماه است معیشت و اشتغالشان تحت تاثیر مستقیم و غیر مستقیم قرار گرفته و با شیوع ویروس کرونا رسما بیکار شده‌اند و بیمه هم ندارند.

دولت با درخواست وزارت میراث فرهنگی و گردشگری برای اختصاص ۳۸۰۰ میلیارد تومان برای جبران خسارات ناشی از شیوع کرونا و آسیب به کسب و کارهای مرتبط با گردشگری موافقت نکرده و وام ۱۲ درصدی را مطرح کرده است که نرخ سود این تسهیلات ۱۲ درصد است و دوره بازپرداخت آن دو سال است.

۱۶ میلیون تومان وام به ازای هر شغل اختصاص می‌یابد. به فرض مثال اگر یک هتل و یا دفتر خدمات مسافرتی ۲۰ نفر شاغل بیمه‌ای داشته باشد، به ازای هر نفر ۱۶ میلیون تومان تسهیلات اختصاص می‌یابد.

فعالان گردشگری از این شرایط پرداخت تسهیلات راضی نبوده و وام ۱۲ درصدی را مشکل‌زا توصیف کرده‌اند، زیرا به گفته آنها این وام بر بدهی آنها خواهد افزود و تسهیلات دولت را با توجه به حجم خسارات زیاد، کافی نمی‌دانند.

کرونا یک هشدار مهم به دولتها بود که نشان دهد سلامت عمومی جامعه برای توسعه صنعت گردشگری یک کشور اولویتی انکارناپذیر است، کرونا هشدار داد که اگر مولفه امنیت مورد توجه قرار نگیرد تاثیرات غیر قابل جبرانی خواهد گذاشت.

از اینرو پیشنهاد می‌شود مولفه‌ای چون بهداشت و سلامت عمومی جامعه، بعنوان یک الزام و مطابق با شاخص‌های استاندارد جهانی در کلیه فرآیندهای گردشگری از حمل ونقل، اقامت، خوراک و تفریح سازی و جاری سازد چرا که در این برهه زمانی حساس صنعت گردشگری ابتدا برای شروع و رونق کسب و کارهای خود نیاز به جلب اعتماد عمومی مردمی دارد که به صورت بالقوه پس از به وجود آمدن محدویت‌های اجتماعی اجباری و در خانه ماندن نیاز به تجدید روحیه برای سفر دارند پس قطعا دوباره بازار گردشگری می‌تواند در استان رونق گیرد اما با شرایطی متفاوت تر از گذشته!

کرونا حوزه صنایع دستی استان گیلان را نیز همانند سایر مشاغل تحت تاثیر قرار داده است چرا که وضعیت اقتصادی، محدودیت‌های تردد، قرنطینه‌های خانگی، توقف فعالیت بازار و همچنین تعطیلی فروشگاه‌های صنایع دستی، سبب کاهش چشمگیر تولید و فروش حوزه صنایع دستی شده است. همچنین در بعد آموزشی ترویجی نیز با تعطیلی آموزشگاه‌ها دچار چالش شدند، کارگاه‌های تولیدی در سراسر استان بالأخص کارگاه‌های تولیدی گروهی به طور مطلق تعطیل شده‌ و هزینه‌های نگهداری، بیمه، حقوق کارگران، مالیات و … به همه این کارگاه‌ها آسیب زد. به طور معمول با ایجاد بازارچه های موقت در تعطیلات نوروزی که هر ساله در سراسر استان دایر می‌شد این نمایشگاه‌های محلی نیز تعطیل شدند.

اما در این بخش فرصتی که پیش آمد این بود که هنرمندان به سراغ شبکه‌های اجتماعی رفتند و توانستند از طریق فضای مجازی تولیدات خود را در معرض فروش قرار دهند اما این موضوع فقط به تعداد معدودی از هنرمندان که به فضای مجازی دسترسی داشته و علم آن را داشتند خلاصه می‌شد و تعدادی دیگر همچنان با مشکلات عدم فروش محصولات تولیدی خود دسته و پنجه نرم می‌کنند.

به نظر می‌رسد که این یک واقعیت است که هنرمندان باید برای خود یک برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری داشته باشند و اگر یک پایگاه به شکل یک صفحه مجازی داشته باشند، قطعاً می‌تواند در آینده برای آن‌ها فروش خوب و سود اقتصادی داشته باشند.

بنا به اظهار کارشناسان حوزه سلامت کرونا فعلا ماندگار است، بنابراین حمایت دولت از این بخش و فراهم کردن بستر مناسب جهت فعالیت و فروش تولیدات صنایع دستی ضروری است. باید تمهیدات لازم هرچه سریع‌تر اتخاذ شود و صنعت صنایع دستی با مراقبت‌های ویژه دولت احیا شود چرا که در غیراینصورت کرونا قطعا ضررهای جبران ناپذیری بر پیکر این صنعت وارد خواهد کرد.

چتر حمایتی دولت برای کارگاه‌های واقعی باز شود و با ارائه کارت‌های اعتباری و وام‌هایی که روند اداری پیچیده ای نداشته باشند از راهکارهای مؤثر جهت کمک به تولید کنندگان صنایع دستی است.

انتهای پیام/*