حقوق نجومی و دریافتی‌های بالاتر از عرف، هیچ‌گاه از بین نمی‌رود!!

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی گیلداد، گویا قانونی در نظام اداری و مدیریتی ایران وجود دارد به نام قانون بایستگی حقوق‌های نجومی! ؛ حقوق‌های نجومی و یا ارقامی که بسیار بالاتر از میانگین دریافتی‌های افراد عادی در جامعه است.

بر اساس این قانون، حقوق نجومی و دریافتی‌های بالاتر از عرف، هیچ‌گاه از بین نمی‌رود، بلکه از اصلاح‌طلب به اصو‌ل‌گرا و از اصول‌گرا به اصلاح‌طلب منتقل می‌شود! کوچک و بزرگ هم ندارد، از جوان‌ترین افراد تا پیشکسوتان در دایره این قانون بایستگی قرار می‌گیرند.

ماجرای اخیر را نگاه کنیم؛ دختر یکی از اعضای شورای‌شهر تهران به عنوان رئیس‌دفتر همان عضو مشغول به کار می‌شود و البته تا به اینجا ایراد چندانی وارد نیست؛ انتخاب و گزینش افراد در این مسوولیت بنا بر عرف در حیطه اختیارات اعضاست اما حقوقی برای این دختر جوان از کیسه بیت‌المال می‌رود که هیچ سنخیتی با جایگاه او ندارد؛ ۳۳ میلیون حقوق که با کسورات رقمی معادل ۲۶ میلیون دریافتی می‌شود!

در زمانه‌ای که یک کارگر با حقوق ۶ و ۷ میلیونی از تامین مایحتاج اولیه زندگی‌اش بازمانده و یا کارمندی که با ساعت‌ها کار روزانه رقمی زیر ۱۰ میلیون دریافتی دارد و با تورم وحشتناک دست‌وپنجه نرم می‌کند، با مشاهده این تبعیض‌ها چه تصوری در ذهن آن‌ها پدیدار می‌شود؟ دختر و پسر فلان مسئول چه تفاوتی با میلیون‌ها ایرانی دیگر دارد که باید اعتبار و حیثیت نظام این‌گونه به پای آنها خرج شود؟ صاحبان قدرتی که صبح تا شب از مذمت افزایش حقوق و به تبع آن از توهم افزایش نقدینگی و تورم دم می‌زنند، این حجم از اختلاف دریافت بین مسئولان و افراد عادی جامعه، در دایره بیانات اقتصادی‌شان قرار نمی‌گیرد؟

و فاجعه‌آمیزتر از آن، جایی است که مسئولان و متولیان با اظهارات خود به دنبال سرپوش گذاشتن بر این قسم از خطاها باشند. آقای مهدی چمران، رئیس شورای‌شهر تهران به جای پذیرش خطای ناروایی که صورت گرفته، سعی بر چشم‌پوشی و تقلیل آن به اشتباهی داشته که در آینده اصلاح می‌شود و این نگاه سیاسی و جناحی همان آفتی است که به جان کشور افتاده. به یاد بیاوریم که در سال ۹۵ و در ماجرای افشای فیش‌های حقوقی مدیران دولت حسن روحانی، جریان اصول‌گرا که در عرصه عمومی خود را پرچم‌دار و منادی عدالت‌طلبی قلمداد می‌کند، چگونه با آن ماجرا برخورد کرد و حالا در زمان تصدی‌گری قدرت، چگونه یا سیاست سکوت را اختیار کرده و یا به دنبال کوچک‌نمایی ماجراست.

برای مردم ناظر  این حملات طرفین به یکدیگر صرفاً اقدامی سیاسی تلقی می شود و ظاهرا نزاع فقط بر سر نشستن بر سر سفره انقلاب است . از نظر مردم ناظر برای آقایان مهم نیست حیثیت انقلابی که خون هزاران شهید به پای آن ریخته شده، با این تبعیض‌ها چگونه خدشه دار می‌شود؛ آن هم انقلابی که یکی از آرمان‌هایش قدم نهادن در مسیر عدالت و رفع تبعیض بود.

گفتنی‌ها گفته شده و کسانی که باید بشنوند شنیده‌اند، اما این سخن حضرت امیر (ع) در نامه ۵۳ نهج البلاغه خطاب به مالک اشتر، گوشزدی است به صاحب‌منصبان:

وَ اِیّاکَ وَ الاْسْتِئْثارَ بِمَا النّاسُ فیهِ اُسْوَهٌ،

از اینکه چیزى را به خود اختصاص دهى در حالى که همه مردم در آن مساوى هستند بپرهیز،

وَ التَّغابِىَ عَمّا تُعْنى بِهِ مِمّا قَدْ وَضَحَ لِلْعُیُونِ،

 و از غفلت در آنچه که توجه تو به آن ضرورى است و براى همگان معلوم است برحذر باش، 

فَاِنَّهُ مَأْخُوذٌ مِنْکَ لِغَیْرِکَ، وَ عَمّا قَلیل تَنْکَشِفُ عَنْکَ اَغْطِیَهُ الاْمُورِ، وَ یُنْتَصَفُ مِنْکَ لِلْمَظْلُومِ.

زیرا آنچه را به خود اختصاص داده‌اى از تو به نفع دیگران مى‌گیرند، و در اندک زمانى پرده از روى کارهایت برداشته مى‌شود، و داد مظلوم را از تو بستانند.

انتهای پیام/*