به گزارش تحریریه گیلداد، حمید اصغری عطار: دل‌نوشته‌ای از ویرانه‌ای که پرچم «یا حسین» دارد، امروز به جایی رفتم که ویرانه بود، اما بوی بهشت می‌داد، جایی که نه دیوار مانده، نه سقف، نه قاب عکس، اما پرچم‌هایی برافراشته شده‌اند، که گویی خاک را هم به ایمان رسانده‌اند.   «یا حسین»، «شهید کربلا»، «رهسپاریم با ولایت تا شهادت»، «اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج» و پرچم‌هایی که لابه‌لای آوار خانه‌ای که هنوز ایستاده‌اند، البته محکم‌تر از دیوارهایی که از جنس آجر بودند.   در این خانه، دیگر صدایی شنیده نمی‌شود، اما اگر گوش بسپاری، هنوز می‌شود آرزوی پدری را شنید که گفته بود:...