با انتصاب سالاری به‌عنوان مدیر عامل تامین اجتماعی، چکار می‌کنی آقای وزیر؟!

به گزارش پایگاه خبری اندیشه‌گیلان، طی روزهای گذشته اخباری مبنی بر تغییر استاندار گیلان ابتدا در خبرگزاری تسنیم گیلان و سپس در چند سایت خبری بازنشر شد که از رفتن مصطفی سالاری ۱۳ ماه بعد از آمدن به گیلان حکایت می‌کرد. مسعود مجاوری در یادداشتی اظهار داشت: صد سال اگر درس بخوانی همه هیچ است/در مدرسه یک عمر بمانی همه هیچ است/خود را به حقیقت برسانی همه هیچ است/جز مسخرگی هرچه بدانی همه هیچ است.

خدا بیامرزدت “نسیم شمال”؛گه‌گاه که این اشعارت را مرور می‌کنم باورم نمی‌شود که ۸۰-۹۰ سال پیش این اشعار را سرودی، انگار همین حالا و برای وضعیت امروز ما این اشعار را سرودی.

عجب مملکتی شده بخدا؛ جز گل و بلبل و ناز و غمزه انگار خبری نیست. اما چرا؛ آخرین خبر آنست که یک آدم غیر مرتبط، غیر متخصص بخاطر داشتن ارتباطات بالادستی بعنوان مدیر عامل بزرگترین “کارتل اقتصادی” ایران انتخاب شده است.

استاندار گیلان به‌راحتی آب خوردن می‌شود مدیر عامل سازمان تامین اجتماعی کشور.

آخرین خبر همینقدر کوتاه اما پراز اما و اگر است، سازمان تامین اجتماعی به‌عنوان یک صندوق بین نسلی بیش از ۱۵۰هزار میلیارد تومان فقط از دولت طلبکار است سازمانی که بیش از نیمی از جمعیت کل کشور را زیر پوشش دارد و تابه‌حال هم هیچ آماری از میزان رضایتمندی واقعی بیمه‌گذاران (مالکان اصلی سازمان یا به زبان خودمانی تر من و شما) از کیفیت خدمات سازمان به بیرون درز نکرده است.

خیلی برایم جالب است که آقای وزیر؛ ملاک‌هایی که برای این انتخاب داشتند را با مردم درمیان بگذارند، اگر متر و مقیاس مدیریتی، مبنای این انتخاب بوده که اساسا مصطفی سالاری با توجه به سطح مدیریتی‌اش در حد و اندازه ریاست یکی از هولدینگ‌های زیر مجموعه شستا هم نیست. شستا که معرف حضورتان هست؟ “شرکت سرمایه‌گذاری تامین اجتماعی” را می‌گویم.

مصطفی سالاری استاندار استانی بوده که کل رقم بودجه عمرانی‌اش طی سال گذشته به سه هزار میلیارد تومان هم نمی‌رسید که ازین مبلغ چقدرش هم جذب شده، خود حکایتی دگر دارد در حالیکه ارزش خالص دارائیهای “شستا” طبق ارزیابی سال ۹۱ بیش از ۳۹ هزار میلیارد تومان ذکر شده است، یعنی با ارزیابی این دارائیها براساس فهرست بهای امروز (سال۹۸) این عدد سر به فلک می‌زند.

از طرف دیگر شستا بیش از نیمی از بازار داروی ایران را در انحصار دارد و در عین حال مالک بخش عمده‌ای از پالایشگاه‌ها و پتروشیمی‌های سطح کشور است، حادثه جانسوز کشتی سانچی را که فراموش نکردید؟ چون شرکت ملی نفتکش ایران متعلق به تامین اجتماعی است؛ وزیر وقت رفاه از پشت تلفن، اشک ریزان با خانواده‌های قربانیان ابراز همدردی کرد.

حال بماند اینکه انحصار بخش عمده‌ای از بازار کاغذ و لاستیک کشور هم در دست “تاپیکو” (یکی از هولدینگ‌های زیر مجموعه شستا) است، همینطور بیش از ده درصد از کل ارزش بورس اوراق بهادار تهران، متعلق به بیش از ۴۰۰ شرکت زیر مجموعه شستا است، با این تفاسیر به اعتبار کدام شاهکار مدیریتی، مصطفی سالاری باید مدیر عامل مجموعه‌ای شود که همه آنچه در بالا بدان اشاره شد فقط بخش کوچکی از دارائیهایش است؟ (در مورد دارائیهای شرکت “رفاه گستر تامین اجتماعی” با بیش از۲۱۹ مجتمع اقامتی چیزی نمیگویم).

آقای وزیر؛ به بهانه جوانگرایی که نباید چوب حراج به اموال ملی زد

به یاد دارم در جلسه معارفه “عضو جریان مردمی انقلابی جماران” به‌عنوان مدیر عامل صندوق بازنشستگی فرمودید شما (سیدمیعاد صالحی متولد سال۶۱) موظف هستید جلوی حقوق‌های نجومی را در صندوق بازنشستگی بگیرید، آیا گرفته شد؟ از وضعیت بازنشستگان آیا باخبر هستید؟ آیا می‌دانید اعضای هیات مدیره صندوق بازنشستگی و شرکت‌های تابعه چقدر حقوق می‌گیرند؟

آقای شریعتمداری؛ نمی‌دانم آقای رئیس‌جمهور چه خیری در ابقای شما دید که پس از معضلات فراوانی که در وزارت صمت داشتید شما را برای وزارت رفاه به مجلس پیشنها کرد؟

برادر عزیز،حداقل برای انتصاباتی ازین دست یک نگاه موشکافانه به رزومه افراد داشته باشید صندوق بازنشستگی را که به آن جوان غیر مرتبط سپردید، سرنوشت بیش از چهل میلیون ایرانی را چرا به دست مدیری سپردید که همقواره سازمان تحت امرش نیست؟!

آیا ترازی برای عملکرد مصطفی سالاری دراستان گیلان داشتید؟ آیا سالاری در گیلان کاری کرد که کارستان باشد تا اورا به این سمت بگمارید؟ اگر مردم را “ولی نعمت”خود می‌دانید لطفا متر و معیار این انتصابتان را به اطلاع افکار عمومی برسانید.

آقای وزیر، در همان سازمان تامین اجتماعی نیروهای با تجربه و پرانرژی در بدنه ستادی وجود دارند، کافی بود فقط کمی چشم می‌چرخاندید باور کنید کار زیاد سختی نبود قرار نیست این ثروت بین نسلی (تامین اجتماعی) را به یک مدیر حداکثر متوسط بسپارید که توانایی اش بیشتر مربوط به سخن گفتن از “بایده”هاست….

آقای وزیر؛ بد نیست یک نگاه به صورت مصارف و منابع سازمان بیندازید امیدوارم سال آینده ودرهمین موقع، بتوانید از عملکرد دو مدیر (مدیرعامل صندوق بازنشستگی و تامین اجتماعی) دفاع کنید.

ان‌شاءالله که عاقبت این دوسازمان ختم به روزگار خودروسازی‌ها نشود چون بدون خودرو می شود زندگی کرد اما بدون بیمه نه.

انتهای پیام/مسعود مجاوری